دانشنامه جامع مجازی ویکی مهدویت

نشانه‌هاى ظهور به علايم حتمى و علايم غير حتمى تقسیم می گردد. علايم غير حتمى يا موقوف، چنان‌كه از ظاهر آن برمى‌آيد، نشانه‌هايى است كه رخ دادن آنها قطعى نيست و ممكن است به دليل عدم تحقق شرايط و يا ايجاد مانع به وقوع نپيوندند. اما در علائم حتمی دو دیدگاه وجود دارد:براساس اين ديدگاه، بدا در علايم حتمى امكان عقلى دارد، اما تحقق خارجى پيدا نخواهد كرد. به تعبير ديگر، اين ديدگاه منكر امكان بدا در علايم حتمى نيست، اما معتقد است بدا عملا رخ نخواهد داد. مستند اين ديدگاه، روايات معتبر متعددى است‌ كه با روايات متعدد غير معتبر نيز تاييد مى‌شود.در این دیدگاه افزون بر امكان عقلى؛ امکان وقوعی هم متصور هست. عمده دلیل این گروه وجود روایاتی است که در آن گفته شده است در علائم حتمی بدا حاصل می شود. در پاسخ به این دیدگاه باید گفت:هت تفسیر این بحث میتوان به منابعی م ...

با درنگ در آیات وحی و نیز بررسی احادیث فریقین درباره سطح معارف آیات پیرامون موضوع مهدویت، می توان معارف مهدوی را به دو دسته کلی تقسیم نمود:اگر کسی مفهوم عربی کلام خدا و یا در رتبه عمیق تر، مقدمات تفسیر را بر اساس شیوه محاوره عقلانی بداند می‌تواند مراد خداوند را در این سطح دریابد. معارف مهدویت در این سطح اندک است. با تاملی در آیات قرآن، آیه 55 سوره مبارکه نور و آیات 32-33 سوره توبه در این سطح قرار دارند؛ زیرا بر اساس ادله، انحصار تحقق وعده استخلاف صالحان(55 وعد) و اظهار دین اسلام بر تمام ادیان(33 توبه) که بر دو پایه درون متن(آیات) و برون متن(احادیث و قرائن دیگر) استوار است، به عصر ظهور امام مهدی قابل انطباق است.رآن کریم از یک سوء کتاب هدایت انسان هاست و به زبان آنان سخن گفته و از سوی دیگر بیان کننده همه معارفی است که در سعادت انسان موثر است و ...

درباره شبهه قدیمی عدم تصریح اسم ائمه در قرآن گفتنی است شیوه تبیین معارف قرآن گونه های مختلفی دارد:در ارتباط با مساله مهدویت هم با نوع توصیفی روبرو هستیم و آیاتی مانند««وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دينَهُمُ الَّذِي ارْتَضى‌ لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَني‌ لا يُشْرِكُونَ بي‌ شَيْئاً وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ»» و ««هُوَ الَّذي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‌ وَ دينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ»» توصیفی از مساله مهدویت است.رآن پژوهان فریقین در ذیل آیه 55 سوره نور تطبیق قوم موعود وجانشينى و خ ...

با بررسى مباحث مهدويت در كتب اهل‌سنت، منكران مهدويت در مقابل پذیرندگان این آموزه بسيار اندكند و قوت این آموزه، به اندازه ای است که فقط شمار اندکی به انکار آن جرات یافته اند، که بيشتر آنان نیز در قرون اخیر می زیسنه اند. از متقدمین می توان ابن خلدون را نام برد؛ بالتبع وی برخی از اندیشمندان دنیای معاصر مانند رشید رضا(م 1354 ق) احمد امین مصری(1373 ق؛ محمد فرید وجدی(1954 م)، عداب محمود الحمش و چند تن دیگر، با تضعیف احادیث مهدویت به انکار این اندیشه سترگ پرداخته اند. ریشه نقد احادیث، به عواملی مانند ارزیابی سندی آنها از روایات یا نوعی نگرش روشن فکری است.اما در پاسخ باید گفت: ...