«ملا محمد تقی» معروف به «شهید ثالث»، فرزند ملا محمد ملائکه از مشاهیر علمای شیعه در قرن سیزدهم و سرشناس ترین دانشمند خاندان برغانی است. وی درسال ۱۱۷۲ق، در برغان از قرای قزوین به دنیا آمد و علوم مقدماتی و قسمتی از دروس سطح را نزد پدرش در برغان فرا
یکی از مباحث مربوط به مهدویت که در برخی از روایات به آن پرداخته شده و در طول تاریخ بازتابهای متفاوتی در سطح جامعه داشته است؛ قیام و ظهور فردی به نام «شعیب بن صالح» می باشد. در مورد شخصیت و محل و چگونگی قیام و نوع ارتباط با چهره
مادر امام حسن عسکریS از جمله شخصیت‌هایی است که در جریانات دوران زندگی امام دوازدهمQ نقش مهم و اساسی داشت. وی در مصون ماندن امام دوازدهم Q از گزند خطرات و حفاظت از جان امام نقش بسیار برجسته‌ای داشت. او به درخواست امام حسن عسکریS، امام مهدیQ را همراه خود
از جمله پدیده هایی که به عنوان نشانه های ظهور امام مهدیQ بدان پرداخته شده، خروج شخصی به نام «حسنی» است که در این زمینه روایاتی با موضوعات گوناگون نقل شده است. بعضی از پژوهشگران از روایات، وجود چند نفر با عنوان «حسنی» را احتمال داده اند؛ ضمن اینکه از
«علی بن محمد سمری»، چهارمین و آخرین وکیل از وکیلان چهارگانه امام دوازدهم Q در روزگار غیبت صغرا می باشد. به دلیل مدت کوتاه وکالت ایشان و عدم اطلاعاتی از زندگی وی، در منابع اطلاعات چندانی در مورد وی به چشم نمی خورد. پس از درگذشت سمری، او هیچ کس
«حکیمه»K دختر امام جوادS از زنان با فضلیت خاندان اهل بیت: است که چهار امام معصوم را درک کرده ومورد اعتماد ائمه هم‌عصر خود بوده است. وی تربیت و آموزش نرجس، مادر امام دوازدهمQ بر عهده داشته است. او شاهد ولادت امام مهدیQ نیز بوده و نرجس را در امر
«ابوجعفر، محمد بن عثمان»، دومین وکیل از وکیلان چهارگانه امام دوازدهم در عصر غیبت صغرا و فرزند وکیل اول بود که به امر حضرت مهدی Q و با نص پدرش به مقام وکالت انتخاب شد. دوران وکالت وی، طولانی ترین دوره در عصر غیبت صغرا بود. او همانند پدرش، در
معرفی امام مهدی و آماده سازی جامعه شیعه برای غیبت امام دوازدهم از مهمترین تمهیدات امام حسن عسکری در دوران امامت خویش است. نوشتار پیش رو ضمن معرفی حضرت، به نقش امام یازدهم در عرصه مهدویت می پردازد.
در دوران غیب صغرا، جامعه شیعی به وسیله وکیلان امام هدایت می شد. «عثمان بن سعید» از یاران با سابقه امام عسکری S، اولین فردی است که به منصب وکالت نصب گردید.
محمد بن همام از اعضای نهاد وکالت در دوره وکیل دوم، سوم و احتمالا چهارم بوده و مدتی سرپرستی نهاد وکالت را در دوران حسین بن روح نیز برعهده داشته است. وی در تثبیت وکالت محمد بن عثمان و حسین بن روح و در مقابله با مدعیان دروغین و وکیلان