واژه «نیابت» و «نائب» در فرهنگ مهدویت به کار رفته و به سرپرستان نهاد وکالت در دوران غیبت صغرا و به فقهای امامیه در دوران غیبت کبرا، اطلاق شده است، با این تفاوت که به نائبان چهارگانه امام دوازدهم Q در دوره غیبت صغرا، که با اسم و خصوصیات معرفی
در کتاب های روایی شیعه، با روایات متعددی با مضمون نهی از قیام و نهضت قبل از ظهور و قیام امام مهدی Q مواجه هستیم. بر اساس این روایات، کسانی بر این باورند که هر گونه قیام و حرکت اعتراضی و انقلابی برای تشکیل حکومت دینی قبل از ظهور، نامشروع
عالمان و دانشمندان اهل سنت، همگي معتقدند حضرت مهدي همنام پيامبرa است و در سيره و رفتار به پيامبرa شباهت دارد؛ ولي طبق حديثي كه ابوداوود در سنن خود نقل كرده، برخی از اهل سنت معتقدند، اسم پدر مهدي، همان اسم پدر پيامبر اسلامa است؛ يعني ، عبدالله؛ بر خلاف
مؤلف، نام کتاب را «نجم ثاقب در احوال امام غایبQ» گذاشته و مطالب آن را ضمن دوازده باب بیان کرده است. اصل کتاب به زبان فارسی است؛ اما شیخ آقابزرگ تهرانی در الذریعه، کتاب را به نام «النجم الثاقب فی احوال الامام الغائب» معرفی می‌کند. این کتاب، با نام «نجم
نزول عيسى S و هم‌گامى‌اش با امام مهدىS از موارد اتفاقى ميان شيعه و اهل سنت است. پس از قيام و پيروزى مهدى، حضرت مسيح S به او مى‌پيوندد و پشت سرش نماز مى‌خواند و رهبرى او را بر اهل ايمان مى‌پذيرد.